De laatste paar jaren heeft een nieuw soort ufo-documentaire de kop opgestoken: portretten van mensen die iets ongelooflijks hebben meegemaakt met betrekking tot het ufo-fenomeen. Je leert door dit concept iemand beter kennen en je kunt zodoende weer beter afwegen hoe geloofwaardig iemand is. Daarnaast worden de vreemde verhalen die ze te vertellen hebben beter belicht dan als onderdeel van een overkoepelende ufo-documentaire. Dit nieuwe subgenre begon met een valse start door Extraordinary: The Stan Romanek Story (2013) maar heeft zich na verloop van tijd hersteld met Curse of the Man Who Sees UFO's (2016), Love and Saucers (2017), Bob Lazar: Area 51 & Flying Saucers (2018) en dit jaar Witness of Another World.
Witness of Another World gaat over de 52-jarige Juan Oscar Perez. Juan is een gaucho (soort cowboy) die op het platteland van Argentinië in eenzaamheid z'n eigen boontjes dopt. Die eenzaamheid heeft een reden. 40 jaar geleden (1978) heeft zich namelijk een incident voorgedaan waardoor Juan nooit meer dezelfde is. En doordat mensen zijn verhaal niet geloofden, is hij in een isolement geraakt. Dit zien we vaak gebeuren bij mensen die iets wonderbaarlijks hebben meegemaakt: ridiculisering met als gevolg introversie. Zonde, want hierdoor vinden deze mooie verhalen niet of moeizaam hun weg naar degenen die er wel oren naar hebben en kan de waarnemer in kwestie zijn ei niet kwijt.
Het verhaal van Juan is een klassieke close encounter met een twist die een van ondergetekenden ooit in een gekopieerd ufo-blaadje tegenkwam. De tekening van een 3 meter lang wezen in een soort hazmat-pak viel me direct op destijds. In een notendop: Juan (toen nog 12 jaar oud) wordt op een septembermorgen door z'n vader het veld in gestuurd om vee te hoeden. Tijdens de rit op z'n paard erheen verschijnt er een enorme vliegende schotel die landt. Hij wordt door een wezen uitgenodigd om een kijkje te komen nemen. Eenmaal binnen ziet hij meerdere wezens en heeft daar kort contact mee. Net voordat het vaartuig weer wil opstijgen, klimt Juan er uit. Hij ziet dat zijn paard een verwonding heeft opgelopen aan het gevaarte en vraagt het wezen om hem te helpen. Het wezen reikt eerst naar Juans paard en grijpt daarna Juan bij zijn arm, waardoor zich een visioen onttrekt. Sindsdien heeft Juan een vreemd litteken op zijn arm en heeft hij regelmatig voorspellende dromen. Bijzonder verhaal dus.
Wat de documentaire interessant maakt is dat de ufo-ervaring als reëel fenomeen beschouwd wordt, maar dat de maker ook de bijbehorende paranormale ervaringen en de cultuurgebonden interpretatie uit de omgeving van Juan uitgebreid aan bod laat komen (voor de Guaraní-indianen is Juans ervaring zelfs een zegen). Sterker nog: de ufo ervaring is maar een klein onderdeel van de docu.
Ook interessant is dat de legendarische ufo onderzoeker Jacques Vallée wordt ingevlogen om nog eens een kijkje te komen nemen naar de casus waar hij 40 jaar geleden ook al voor naar Argentinië afreisde. Het is altijd interessant om een follow-up te doen, dat gebeurt eigenlijk veel te weinig. Hoe kijkt iemand na 10, 20 of zelfs 40 jaar terug op een ufo waarneming of close encounter? Is er iets veranderd? Zijn er nieuwe herinneringen of zelfs getuigen? Dat Juan nog elke dag met zijn ervaring leeft wordt Vallée en de kijker overduidelijk. En ook dat het voor Juan niet direct een positieve ervaring was komt sterk naar voren. Niet gek dus dat de enorme emotionele impact die de ervaring op Juan heeft centraal staat in de documentaire. Hij probeert nog altijd te begrijpen wat hij heeft meegemaakt, en waarom. De film focust op hoe hij daarmee omgaat, wat veel documentaires over ufo ervaringen laten liggen: het menselijke aspect, het enige dat we wél goed kunnen onderzoeken.
Qua inhoud hoef je dus geen technische nuts and bolts ufo-doc te verwachten, wel een film die bol staat van menselijke emotie, cultuur en spiritualiteit. Niet voor iedereen dus.
Qua vorm had de eentonige Engelse voice-over van de maker, die voor het fijne werk net een te zwaar Zuid-Amerikaans accent heeft, vervangen mogen worden door een warme en vloeiende buitenbeeldstem. Spaanstalig en ondertiteld had eventueel ook niet misstaan.
Maar alles wordt ruimschoots goedgemaakt door de prima montage, de afwisseling met animatievormen, de opgetrommelde getuigen en de aardige reconstructie van het voorval. Maar voornamelijk de cameramensen en de color grader mogen we bedanken, want alleen al voor de prachtige plaatjes is deze docu de moeite.
Witness of Another World ook zien? Dat kan hier: https://geni.us/Watch_Witness
Voor meer informatie kun je naar de officiële website: www.witnessofanotherworld.com
Speelduur: 80 minuten
Taal: Engels en Spaans (Engels ondertiteld)
Regie: Alan Stivelman
Productie: Humano Films
Camera: Marcelo Lavintman, Federico Luaces
Montage: Yohan Fish
Muziek: Miguel Miranda, José Miguel Tobar